CBD w leczeniu padaczki – znaleziono skuteczny lek?

---

Padaczka z medycznego punktu widzenia

Istnieją różne rodzaje napadów padaczkowych. Pacjenci mają albo silne napady (zaburzenia świadomości, drgawki) lub niewielkie drgawki (wzrok).

Dziś jednak najczęściej stosowanym podziałem  jest kategoryzacja według Międzynarodowej Ligi Przeciwpadaczkowej, która dzieli napady na dwie główne grupy: częściową (częściowe napady) i uogólnioną.

Napady częściowe (ogniskowe) rozpoczynają się w pewnym ograniczonym obszarze mózgu, a ich objawy są determinowane przez lokalizację tego obszaru (tak zwane strefy epileptogenne). Ten rodzaj napadów występuje w wieku dorosłym podczas snu. Niektórzy pacjenci czują tzw. aurę (czyli zapowiedź drgawek) przed napadem. Aura często pojawia się jako uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, górnej części brzucha; co więcej, jako uczucia już doświadczone, występują również halucynacje węchowe, poczucie wyobcowania itp.

Jeśli napad rozprzestrzenia się dalej, przekształca się on w tak zwany częściowy złożony obraz, w którym świadomość jest już złamana (częściowo lub całkowicie), pacjent wykonuje automatyczne i nieskuteczne ruchy (lizanie, połykanie, żucie, manipuluje otaczającymi przedmiotami), wszystkie te niekontrolowane ruchy mogą się rozrastać podczas napadu. Czasami wręcz przeciwnie, aktywność fizyczna jest minimalna i pacjent wpada w stagnację.

Zamieszanie, pobudzenie i agresja przychodzą bezpośrednio po napadzie. Pacjent zwykle nie pamięta napadu. Częściowy napad padaczkowy może rozprzestrzenić się dalej i stać się napadem „dużym”, wtórnie uogólnionym. Częściowe napady mają tendencję do zachowania świadomości i wywołania niekontrolowanych ruchów, na przykład poprzez ogólne drgawki lub częściowe drgawki tylko po jednej stronie ciała, a nawet w określonej grupie mięśni, z której mają tendencję „podróżować” dalej.

W napadzie uogólnionym cała kora mózgowa obu półkul ma wpływ padaczki. Dlatego pacjent natychmiast traci przytomność. Takich rodzajów napadów jest kilka. W wieku dorosłym najczęściej występuje napad z drgawkami. Na początku chorzy często krzyczą, próbują wysunąć język, który jest sztywny i zmienia kolor na niebieski. Stopniowe oddychanie, ślinienie i rytmiczne symetryczne drgania pojawiają się we wszystkich kończynach. Pod koniec napadu często pacjenci  się pocą i przez pewien czas pozostają luźni i nieprzytomni (lub zapadają w głęboki sen).

Nawet u dorosłych może wystąpić absencja (typowa dla dzieci), charakteryzująca się nawet krótkim „zaciemnieniem”. Napady miokloniczne przejawiają się w mimowolnym gwałtownym szarpnięciu głowy, kończyn lub całego ciała.

Napady występują w dzień i w nocy, podczas snu. Jeden pacjent może mieć wiele napadów.

Jak konopie mogą pomóc w leczeniu padaczki?

Zasadniczo w leczeniu padaczki można zaobserwować mechanizmy, działania prowadzące do poprawy objawów pacjenta. Przede wszystkim konopie są przeciwdrgawkowe (działają przeciwdrgawkowo). W dłuższej perspektywie personel służby zdrowia jest świadomy przeciwdrgawkowych właściwości konopi, które zostały nawet potwierdzone w eksperymentach na zwierzętach. Nawet przy użyciu Kannabidiolu bez efektów psychotropowych można już skutecznie zwalczać napady padaczkowe.

Kolejną zaletą są neuroprotekcyjne (ochronne działanie na układ nerwowy) właściwości konopi. Uważa się, że padaczce można przeciwdziałać poprzez konsumpcję konopi. Jest to konsekwencja rozwijającego się układu endokannabinoidowego naszego organizmu. Pacjenci, układ endokannabinoidowy, których jest niezrównoważony lub w inny sposób upośledzony (co może być również predysponowane genetycznie) często cierpią na epilepsję płata skroniowego, która charakteryzuje się różnego rodzaju zaburzeniami czuciowymi.

Stwierdzono, że konopie mogą częściowo zmniejszyć szczególnie poważne napady drgawkowe lepiej niż tradycyjna medycyna (na przykład fenobarbital). Pacjenci, którzy regularnie cierpią na silne napady padaczkowe, tj. napady trwające dłużej niż pięć minut, mogą zatem skorzystać z leczenia konopiami.

Od teorii do praktyki

Teoretycznie konopie świetnie się nadają do leczenia padaczki, szczególnie w ciężkich przypadkach, gdy zawodzi medycyna konwencjonalna. Badania wykazały, że niektórzy ludzie są w stanie „wyleczyć się”, na przykład ośmioletnia dziewczynka, która miała ponad 150 napadów padaczkowych dziennie. Chociaż lekarze już nie spodziewali się, że znajdą odpowiedni lek, ona i jej rodzina nie porzucili nadziei i wybrali „rozwiązanie awaryjne” - olej CBD.

Ośmioletnia Tara doświadczyła ogromnej poprawy we wszystkich swoich objawach. Przez rok spożywa małe, bezpieczne ilości konopi każdego dnia, bez żadnych skutków ubocznych (jak benzodiazepin lub inne konwencjonalne leki przeciwpadaczkowe) i teraz nie ma żadnych napadów. Dziewczynka tylko czasami cierpi na zmęczenie i utratę apetytu, co i tak jest lepsze, niż napady padaczkowe. Brat Tary, Sean, również cierpiał na epilepsję, choć ze słabszymi objawami, i również był w stanie skorzystać z leczenia konopiami i poprawy w bardzo krótkim czasie.